Mapy Nieba 

Kalendarz


Kalendarz :

Ta funkcja podaje informacje o zjawiskach astronomicznych w danym okresie czasu.


Można określić datę  początkową, datę końcową i liczbę dni między każdym obliczeniem, oraz czas, dla którego liczona jest pozycja.
Domyślnie obliczenia są prowadzone od bieżącej daty przez pięć dni o 0h UT. 
Czas obliczeń w przypadku wybrania zbyt wielu dat może być bardzo długi.

Po kliknięciu na tabelkę pojawi się odpowiednia mapa. Program wyświetla mapę dla wybranej daty i czasu, w środku której znajduje się rozważany obiekt. Jeżeli wybrana kolumna zawiera czas wystąpienia określonego zjawiska, jak np. wschód planety lub moment zmierzchu, zostanie on wykorzystany przy tworzeniu mapy. Więcej funkcji istnieje dla zaćmień i sztucznych satelitów, co zostało opisane na odpowiedniej stronie.


Świt/Zmierzch :

To okno pokazuje godziny świtu i zmierzchu dla każdej wybranej daty.
O świcie/zmierzchu żeglarskim mówimy wtedy, gdy Słońce znajduje się 12 stopni pod horyzontem. Są widoczne jasniejsze gwiazdy.
O świcie/zmierzchu astronomicznym mówimy wtedy, gdy Słońce znajduje się 18 stopni pod horyzontem. Niebo jest ciemne i są widoczne wszystkie gwiazdy.



Planety :

Pokazuje pozycje, jasności, średnice kątowe, wielkości fazy, godziny wschodu, kulminacji i zachodu planet, Księżyca i Słońca dla każdej wybranej daty.



Komety :

Pokazuje pozycje, jasności, elongacje od Słońca, fazy, godziny wschodu, kulminacji i zachodu dla wybranych komet.

Wysokość nad horyzontem i azymut w czasie świtu/zmierzchu są podane, aby pomóc w obserwacji komet w pobliżu Słońca. To wskazuje, czy kometa jest widoczna lepiej na niebie porannym, czy wieczornym.



Zaćmienia Słońca


Wszystkie informacje na tej stronie pochodzą od Freda Espenaka, NASA/GSFC. Można odwiedzić jego stronę poprzez kliknięcie na duży przycisk u góry.
Lista pokazuje zaćmienia Słońca w bieżącym stuleciu. Wyświetlone są: data i czas maksimum, typ zaćmienia, numer sarosu, wartość gamma, wielkość zaćmienia, położenie maksimum zaćmienia, wysokość Słońca w tym punkcie, szerokość pasa w kilometrach, czas trwania fazy całkowitej lub obrączkowej, dostępność szczegółowej mapy. Zapoznaj się z dokładnym wyjaśnieniem tych wartości
Z wersją podstawową załączone są dane za okres 1800 do 2100, dodatkowe dane dane można pobrać ze strony WWW.

Kliknięcie myszą na listę pokazuje wygląd zaćmienia z położenia obserwatora i przełącza program w tryb animacji.
W przypadku kliknięcia na kolumnę szerokości lub długości geograficznej pokazane jest położenie maksimum na mapie świata. Można pokazać wygląd zaćmienia z tego miejsca poprzez zamknięcie okna lub wybranie innego położenia na mapie. Pierwotne położenie zostanie przywrócone przy wyjściu z trybu animacji.
Po kliknięciu na kolumnę Map wyświetla się szczegółowa mapa danego zaćmienia.



Zaćmienia Księżyca


Wszystkie informacje na tej stronie pochodzą od Freda Espenaka, NASA/GSFC. Można odwiedzić jego stronę poprzez kliknięcie na duży przycisk u góry.
Lista pokazuje zaćmienia Księżyca w bieżącym stuleciu. Wyświetlone są: data i czas maksimum, typ zaćmienia, numer sarosu, wartość gamma, wielkość cienia i półcienia, czas trwania fazy częściowej i całkowitej. Zapoznaj się z dokładnym wyjaśnieniem tych wartości
Z wersją podstawową załączone są dane za okres 1800 do 2100, dodatkowe dane dane można pobrać ze strony WWW.

Kliknięcie myszą na listę pokazuje wygląd zaćmienia z położenia obserwatora i przełącza program w tryb animacji.



Sztuczne satelity


Obliczenia sztucznych satelitów wykorzystują program Mike'a McCantsa QuickSat oraz program Iridflar Roberta Matsona. Dokumentacja tego programu znajduje się w folderze cat\satellites.
Proszę uaktualniać bardzo regularnie (przynajmniej raz w tygodniu) plik z elementami TLE, można to zrobić używając przycisku "Pobranie TLE". Plik musi być skopiowany do folderu cat\satellites. Pliki dostarczane wraz z programem należy traktować jedynie jako przykłady.

Przede wszystkim należy określić zakres dat dla prognozy, graniczną wartość jasności dla listy i wyświetlania na mapie, plik TLE używany do obliczeń (należy używać klawiszy Ctrl lub Shift w celu wybrania wielu plików). Dwa pola opcji po prawej stronie służą do ograniczenia szukania satelitów do widocznych na bieżącej mapie (użyteczne, aby uniknąć śladów satelitów na długo eksponowanych zdjęciach) lub jeśli chcesz dołączyć błyski Iridium do listy.

Plik TLE dla błysków Iridium musi nosić nazwę iridium.tle, a jeśli chcesz pokazać na mapie trasę satelity przed i po błysku, trzeba załączyć ten plik do listy i określić graniczną jasność na mapie na przynajmniej 8m.

Po kliknięciu OK na liście pojawią się następujące wartości : data i czas największej wysokości nad horyzontem, nazwa satelity, największa jasność, azymut i wysokość maksimum, odległość w kilometrach, rektascensja i deklinacja, szacowany błąd przewidywanego czasu w minutach lub dla błysku odległość i kierunek do maksimum błysku, kierunek ruchu satelity.

Kliknięcie myszą na listę pokazuje mapę ukazującą przelot danego satelity, a także wszystkich innych jasniejszych od granicznej jasności w ciągu najbliższych 6 minut.